Karanlıkta

19:32

Elektrik kesildi.

19:35

Kesinti sonrası karanlığını bulduğumuz ilk mumun fitilini yakarak yırttık. Bu seferkinin farkı ne?

20:13

Zaten şarjı az olan telefonumun şarjı bitti ve kapandı. Ne zaman bir daha şarj edebileceğimi, açabileceğimi, mesajlarıma bakabileceğimi, oyun oynayabileceğimi bilemiyorum.

Dışarıda fena bir sis var. Elektrik olsa dahi göz gözü görmez. SİS filmini anımsatıyor bu durum bana. Gerilim kaçınılmaz. Bu seferkinin farkı, önceki gibi bir başka şehirde elektrik olduğu fikriyle teselli bulamıyorsun. Elektrik olan en yakın şehir kaç kilometre uzakta?

Yıllar önce elektrik yokken işler nasıl yürüyordu onu düşünüyorum. Filmlerde görüyordum fakat şimdi içinde bulunduğumuz durum kafa kurcalayıcı. Revolution’ı ansıyorum bir anda. İşler tabii ki o boyuta ulaşmayacak ama bir oyunu yaşıyor gibi hissediyorum. “Birileri bizi delirtmeye çalışıyor.”

20:19

Bir anda gülmeye başlıyorum. Kahkaha. Kahkaha. Kahkaha.

Düşündüklerimin hepsi karışıyor. Sözcükleri bile şaşırır oluyorum.

20:24

Üst kata, dedemlerin yanına gitmeye karar veriyorum.

Elimde mum, merdiven basamaklarını çıkarken halen gülüyorum.

Dedem ve anneannem bir mumun deli ışığıyla oturuyor. Alev gülüyor. Ben susuyorum.

İşler karışık galiba. Konu hakkında zihnimde kurulacak bütün cümleleri de susturuyorum. Alevin kahkahası kafamı karıştırıyor, oyunumu unutuyorum ve düşünmeye başlıyorum konu üzerine.

20:3-

Elektrik kesintisi bitiyor.

Tam olarak hangi dakikada geldi elektrik?

Tekrar kesilir mi?

20:41

Mumun deli alevinin kahkahasını susturuyorum.
Alevi de, ışığı da deli bir mum o.

Telefonumu şarja takıyorum, televizyonu açıyorum.

Bizi delirttiler mi?