6 Şubat için, denize, denizin bütün kıyılarına.
Gözlerimizle konuşuruz.
Böyle mi demiştim?
Bir başkasının gözüne
gözbebeğinde kendi yansını görecek kadar yakından ve uzun süre baktığında hayatın
yeni baştan yazılmış olur. O küçük, siyah yuvarlağın içerisinde kendini
gördüğünde yakınlığın bir değeri olduğunu hissedersin. Yoksa kimse hiç sebep
yokken dokunmaz birbirine. Yakınlık, öyle ya da böyle bir sebep arar kendine ve
yoksa dahi yaratır o sebebi. Dönüştürür. İçin en derinine imza bırakır, tenin
her santimine. Kabullen ya da kabullenme, başlangıç nasıl olursa olsun,
gözbebeğinde mühürlendiğin kişi sana kendini daima hatırlatır. Ona da hatırlatır,
hem de unuttuğu bir şeye dönüştürdüğü hissine kapılsa da. Gözbebeği, belleğe en
yakın olandır çünkü. Bellekse kalbin gizil anahtarı.
Gözlerimizle konuşuruz.
Böyle mi demiştim?
.
.
.
.
.
Kaç nokta geçerse, zaman hızlı akar?
Konuştuklarımızı, konuşma
biçimimizi unutur mu?
Gözbebeği riya kaldırır mı?
Tekrar görüşmek, gerçekleşmemesinden
en fazla korkulan eylem, hangi tarihte mümkün olur?
Yeniden, kaldığı yerden, belki
görüşülmeden geçen o ara zamanı hiç umursamadan, gözbebekleri birbirine dönüp
de konuşmaya başlar mı?
Bunları okuduğunu nereden ve
nasıl anlarım?
Anlar mıyım?
Geleceğimin tamamını onun için
yeniden inşa etmeye hazırlandığımı anlatır mıyım?
Dinler mi beni?
Dinlese bir şey değişir mi?
Gözlerimizle konuşuruz.
Böyle demiştim, eminim.
Nasıl bu hale geldim ben?
Oysa hiç tanımıyordum onu.
Birini tanımak, bilmek, kalbinin
yönünü belirlemesine yardımcı olacak bir yıldıza çevirebilir mi onu?
Bütün haritaları değiştirmene
neden olabilir mi?
Bunların hangisinin önemi var
onun için?
Gözbebeğini dahi ayrı yazmak istemememin?
Ne kadarının?
Kaç hecesinin?
Kaç harfinin?
Gözlerimizle konuşuruz.
Sahi, konuşur muyuz bir daha
gözlerimizle?
Gözbebeğinde yeniden fotoğrafımı görebilir miyim?
Gözlerimizle konuşuruz.
İyi ki kurmuşum bu tümceyi.
İyi ki.
İçimin atları ona koşmak istiyor.
Çok engelli bu koşuyu başarmak istiyor.
Konuşmak için, söylediklerini bir kez daha söylediğini duymak için.
En mühimi de şu cümleyi tekrar etmek için:
Gözlerimizle konuşuruz.
